ನಿನ್ನ ನಗುವೇ ನನಗೆ ಅಮೃತ

ಕಣ್ಣೆರಡು ಸಾಲದಾಗಿದೆ ಸವಿಯಲು ನಿನ್ನ ಅಂದವ..! 
ಮನವೇಕೊ ಬಯಸಿದೆ ವರ್ಣಿಸಲು ನಿನ್ನ ಚಂದವ..!!
ನಿನ್ನ ನಗುವೇ ನನಗೆ ಅಮೃತ, ಓ ಕೋಮಲೆ ..! 
ನಿನ್ನಂದ ಹೊಗಳುತ್ತಿರುವುದೇ ನನಗಿರುವ ಕಾಯಿಲೆ..!!

ಕಲಾ ರಸಿಕ

ಈ ಕಾವ್ಯ ಕೃಷಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀನು..!
ದೇವಲೋಕದ ಹನಿ ಮುತ್ತು ನೀನು..!! 
ಸೌಂದರ್ಯ ಸೊಬಗಿನ ಖನಿ ನೀನು...!
ನಿನ್ನಂದ ಹೊಗಳುವ ಕಲಾ ರಸಿಕ ನಾನು.... !!

ನಿನ್ನ ನೋಡುತ ನಿಂತೆ
ಮಾಡೊ ಕೆಲಸ ಮರೆತೆ
ಇರುಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನದೆ ಚಿಂತೆ
ಹಗಲಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಕೊರತೆ
ಅದು ಈ  ಹೃದಯಕೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪುಗೆ ಬೇಕಂತೆ.....

ಅವಳ ಹೆಸರು ನವ್ಯ.
ಅವಳ ಸೊಬಗು ಭವ್ಯ
ಅವಳ ನಗು ಅದಮ್ಯ...
ಅವಳಿಗಾಗಿಯೆ ಬರೆದಿದ್ದು ಈ ಕಾವ್ಯ...:)

ಹೆಣ್ಣೇ ನಿನ್ನ ಅಂದ..
ಇಮ್ಮಡಿಸಿತು  ನೀನುಟ್ಟ ಸೀರೆಯಿಂದ.!!!!
ಬೆಳದಿಂಗಳೂ ಮರೆಯಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಕಂಡಾಗಿನಿಂದ
ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯಕೆ ಈ ಕವನವೇ ಕಾಣಿಕೆ ನನ್ನ ಕಡೆಯಿಂದ...

ಗೆಳತಿ ಒಮ್ಮೆ ಸವರಲೇ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆ

ಹೂವಿನ ಅಂದಕ್ಕೆ ಸಾಟಿ ನೀನೆ

ದುಂಬಿಯ ನರಳಾಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನೀನೆ

ಬ್ರಹ್ಮನ ಕುಂಚಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ತಂದವಳು ನೀನೆ....

ಬಳುಕುತ ಬರುವಾಗ ಕಣ್ಣಗಲಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವನು ನಾನೇ...:)

ಕೊಲೆಯಾಗಿದೆ ಈ ಹೃದಯ......!!!!!
ಅವಳಿಗಿಲ್ವಂತೆ ಪ್ರೀತಿಸಲು ಸಮಯ....
ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ತಾಳೆ, ನೀನಲ್ಲ ನನ್ನ ಇನಿಯ.......:(

Computer ಇಲ್ದೆ ಕೆಲ್ಸಾ ಇಲ್ಲಾ
Manager ಇಲ್ದೆ ಸಂಬಳ ಇಲ್ಲಾ
Appraisalಗೆ  ಯಾವ್ಡೆ ಅರ್ಥ ಇಲ್ಲಾ  ಲೈಫು ಇಷ್ಟೇನೆ..

ಜಿನುಗುತಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಿಂಚನ!
ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ಒಲವಿನ ಕಂಪನ!!
ಈ ಮನಕೆ ಬೇಕಂತೆ ನಿನ್ನ ಆಲಿಂಗನ!!!
ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲೇ ನಿನ್ನೊಡನೆ ನನ್ನುಳಿದ ಜೀವನ!!!!